Мудрые наставления наших предков ч.76

Когда приходит Смерть, и сына забывают

Жили старуха и ее сын. Как-то ночью к старухе пришла Смерть и сказала:
– Вставай, пошли. Закончилось твое пребывание в этом мире, теперь уходишь ты в праведный мир.

Испугалась старуха и сказала Смерти:
– Да живи ты долго, ангел смерти, – запричитала она, – зачем я вам нужна такая старая и убогая? Во-он в той комнате лежит мой сын. Телом он – бугай. Шея у него торчит в два кулака. Возьмите лучше его.
– Каждому человеку отмерен свой день смерти, – ответил ангел и забрал у старухи ее душу.

В день смерти человек, случается, теряет свое мужество.

1оажал т1аеча, во1 а вицлу

Бахаш хиннаб нанеи во1и. Цкъа бийсанна нана йолча енай 1оажал. Аьннад цо:
– Укх дунен т1ара рузкъа кхоачаденнад хьа. Йоле, бакъдолча дуненга дерз вай.

Кхераенна хьайзай йоккха саг. Малейкага аьннад цо:
– Дукха даха хьо, са малейк! Тишъеннача, къаеннача сох фу ду оаш? Д1а-а, эг1арча ц1аг1а, улл хьона са во1. Буг1а мо тоавенна волаш, бий миссел д1аяг1аш фоарт йолаш. Из вига тоам ба хьона.
– Х1арача сага ший-ший 1оажала ди да хоададаь, – аьнна, малейко йоккхача сага са д1аийцад.

1оажала ди т1аэттача ший деналах вохаш хул саг.

http://orga.narod.ru/ing/d76.htm