Не возьмешь того, чего нет
Зимой, посреди ярмарки стоял некий горец. На нем была длинная шуба. Наткнулся на него некий гордый всадник. Он окликнул горца:
– Эй! Посторонись! Чего стоишь, как пугало?
– Я тебе не пугало и с места не сдвинусь, объезжай, если тебе надо, – был ответ.
– Я тебе покажу! – пригрозил всадник, взмахнув нагайкой.
Но тут горец проворно стащил его с коня. Посыпались угрозы разгоряченного всадника. На что горец спокойно сказал:
– Перестань, ничего ты мне не сделаешь.
– Да я спущу с тебя штаны!
– Клянусь богом, не спустишь. И не только ты, даже семерым это не под силу.
– Посмотрим же, – пригрозил разгоряченный всадник, а затем пошел и привел шестерых своих товарищей.
– Смотри, горец, видишь, нас семеро. Теперь ты уверен, что мы не сможем спустить твои штаны?
– Вас только семеро? Даже если тридцать человек набросится на меня, этому не бывать, – ответил горец и распахнул обе полы своей шубы: бедный горец был совершенно гол.
Засмеялись и ушли всадник и его товарищи. С тех пор и говорят в народе: “Даже семеро не спустят штаны с того, у кого их нет”.
Йоацачунгара йоаккхаеннаяц
1ай, йоккхача базара юкъе, латташ хиннав цхьа лоамаро. Т1акхоллаш й1аьха кетар хиннай цун. Говраца воаг1аш хиннав кура цхьа баьре. Лоамарочунга кхайкхав из:
– Яьй! Новкъазара вала, мунда мо ца латташ!
– Со мунда а яц хьона, со наькъазара а валац хьона. Хье вала наькъазара, хьай д1аваха везе, – аьннад лоамарочо.
– Аз бергба хьа болх! – аьнна, баьречо шод эйешшехьа, лоамарочо т1ера 1оозаваь, лаьтта воссаваьв баьри.
Аз фунехка-минехка дергда, яхаш, чуг1ертав баьри.
– Д1авала, х1ама дергдац 1а.
– Аз хачи йоаккхаргъя хьа!
– Даьсара йоаккхаргъяц, 1а хац сона, хьоморг ворх1 хилча а.
– Сабар де 1а, – аьнна, яхье вахача баьречо шийна т1ехьаваьккха ялх саг воалаваьв. Т1аккха аьннад:
– Гой хьона, тхо ворх1 саг волаш. Алал х1анза йоаккхаргъяц, аьле.
– Шо ворх1е хац сона, шо ткъаь итт г1ертача а йоаккхаргьяц, йоацчунгара мишта йоаккха оаш, – аьнна, кетара шаккхе 1ерж д1ай-схьай лостаяьй лоамарочо. Т1акхелла кетар йоацар дег1а т1а цхьаккха х1ама долаш хиннавац лоамаро.
Белабенна д1абахаб баьреи цунцара доттаг1ийн. Цигара хьадог1а кица: “Йоацачунгара ворх1анега а йоаккхаеннаяц хачи”.