Мудрые наставления наших предков. ч. 55

Шийна т1адоацар дийцача…

Когда лезешь не в свое дело…

Больной лев слег в постель. Все звери наведывали его. Лиса же, надеясь, что вскоре лев помрет, не являлась. Волк об этом донес льву. Узнала лиса про донос и быстренько явилась ко льву. Он спросил ее:
– Ты почему так долго не являлась? Уж, верно, ждала, пока я околею?
– Как я могла ждать этого? Ведь если ты помрешь, то нам от волка никакого житья не будет! Я припозднилась, ища тебе лекарство для исцеления. Оказывается, ты выздоровеешь, если накинешь на себя горячую, свежеснятую волчью шкуру, – посоветовала лиса.

Бросился лев на волка, пришиб его, содрал шкуру и тут же накинул на себя.

Увидела лиса, как издыхающий волк корчится в своей крови и сказала ему:
– Такова бывает участь тех, кто лезет не в свое дело и делает подлость другим.

Шийна т1адоацар дийцача…

Цамогаш хинна лом метта дежад. Цамогаш хиннача ломага хьажа ухаш хиннад деррига а оакхарой. Х1аьта цогал, ломага хьажа а ца додаш, из далар догдоахаш лелаш хиннад. Цу х1аманна оакхал даьд берзо. Из д1а а хайна, эггар т1ехьа цогал а дахад ломага хьажа. Ломо хаьттад цогалга:
– Хьо дукха х1ана гайнад, цогал, сога хьажа ца доаг1аш, со далар догдоахаш лийнадоли хьо?
– Аз мишта доахаргдар хьо даларга дог! Хьо делчама укх берзо са даккха а мича дутаргдар тхо. Со-м хьона дарба лехаш лийннад хьона. Й1айха йоллаш берза ц1ока т1акхеллача дарбане хургъя хьона, – аьннад цогало.

Д1ата1акхийттача ломо бордз е а йийна, хьаяьккха берза ц1ока й1айха йоллаш т1а а кхелла, 1одижад.

Ломо т1ера ц1ока хьа а яьккха, ц1ийла керчаш, яла йоаллаш, етталуш уллча берзах ший б1арг кхийтача, цогало аьннад берзага:
– Шийна т1адоацар дийцача, иштта та1азар хул хьона.

http://orga.narod.ru/ing/d55.htm