Мудрые наставления наших предков ч. 150

Два брата-горца

Вконец обеднели двое братьев-горцев, взяли свои скудные пожитки, перекинули через плечи переметные сумы и начали спускаться с гор. Они решили поселиться на равнине. Подошли к ручейку, который как бы разделял горы и равнину. Через ручей был перекинут узенький мосток, рассчитанный на одного человека. Один из братьев двинулся к мостку, но тут второй окликнул его:
– Стой! Не переходи первым. Мы вдвоем должны перейти этот мосток.
– Это невозможно, ведь мосток очень узок.
– Ничего, как нибудь да перейдем вместе.

Сцепились они и бочком перешли ручей. Сели отдохнуть и тогда один спросил другого:
– Почему мы не могли мост перейти по-одному?
– Да потому, что ты, перейдя мосток первым, не постеснялся бы обернуться и обозвать меня словом “лоамаро” (горец), – был ответ.

Ши воша-лоамарой

Цхьан хана хала, миска вахаш хиннав ши лоамаро. Къел к1ордаяьй царна, арара нах аттаг1а бахаш ба, аьнна, хезад. Шоай талсаш ги а тайса, лоамара 1о ара волавеннав из ши воша.

Болхаш, д1акхаьчаб уж лоам чакх а банна, шаьрача аренга оттача. 1одоаг1аш хий хиннад. Цох дехьа баьлча, лоамара арабалар белгало хиннад. Цхьа саг мара т1ехавоалургвоацаш готтига т1ий хиннад. Вежарех ца1 цу т1аь т1а воаллашехьа, шоллаг1вар кхайкхав цунга:
– Яь-яьй, водар! 1а сабарделахь. Цхьан дехьа довла деза вай!
– Т1ий готтига да, шиъ цхьана воалалургац.
– Из сона хац, т1ехьа довлаш, цхьана довла деза вай.

Шоайла в1аший хьерчаш, халла цхьана дехьабаьннаб уж. Парг1ата баьннача г1олла хаьттад:
– Хьалхеи т1ехьеи цу т1аьх вай ца далийтар фу бахьан дар хьа?
– Из, даьсара, дар, – аьннад, – сол хьалха цу т1аьх дехьа а ваьнна, юха а вийрза, сога “лоамаро” аьнна д1акхайкха хьона эхь ца хетар бахьан долаш.

http://orga.narod.ru/ing/d150.htm